%2520(2).avif)
Szukasz skutecznego leku na chorobę otyłościową? Wahasz się czy wybrać Mounjaro czy Ozempic? Chcesz dowiedzieć się, który jest skuteczniejszy i czym się różnią? Jeśli tak to dobrze trafiłeś! W tym artykule porównamy dwa popularne preparaty używane do leczenia choroby otyłościowej i nadwagi i sprawdzimy je pod względem efektywności, kryteriów stosowania, skutków ubocznych oraz dostępności i kosztów w Polsce. Dowiedz się, który preparat może lepiej odpowiadać Twoim potrzebom i jakich rezultatów możesz się spodziewać.
Dla kogo Ozempic, a dla kogo Mounjaro?
Przy wyborze między Mounjaro a Ozempic kluczowe znaczenie mają indywidualne potrzeby zdrowotne, cele terapeutyczne oraz tolerancja organizmu na działania niepożądane. Przede wszystkim, oba leki, choć podobne w działaniu, przeznaczone są dla nieco innych grup pacjentów.
Kryteria medyczne i BMI
Mounjaro (tirzepatyd) może być przepisany osobom z BMI powyżej 30 kg/m² lub z BMI 27-30 kg/m² przy współistniejących chorobach związanych z nadwagą. Do takich schorzeń zaliczamy nadciśnienie, zaburzenia lipidowe, bezdech senny czy choroby sercowo-naczyniowe. Natomiast Ozempic (semaglutyd) jest najczęściej dostępny dla osób z BMI powyżej 35 kg/m².
{{cta}}
Różnice w tolerancji leków
Skutki uboczne obu leków są podobne, jednak występują z różną częstotliwością. Badania wykazują, że nudności dotyczą 12-18% pacjentów stosujących Mounjaro i 16-20% osób przyjmujących Ozempic. Bóle brzucha są klasyfikowane jako "bardzo częste" przy stosowaniu semaglutydu, ale tylko "częste" przy tirzepatydzie.
Ponadto, zarówno przy Mounjaro jak i Ozempic, efekty uboczne są najczęstsze przy rozpoczynaniu leczenia lub zwiększeniu dawki. Jednakże stopniowe zwiększanie dawki, zgodnie z zaleceniami lekarza, może pomóc zmniejszyć dyskomfort żołądkowy. Co ciekawe, mimo wyższej skuteczności Mounjaro w redukcji wagi, prawdopodobieństwo przerwania leczenia z powodu skutków ubocznych jest podobne dla obu leków.
Skuteczność - Mounjaro i Ozempic
Porównując skuteczność obu leków do odchudzania, badania kliniczne pokazują, że zarówno Mounjaro jak i Ozempic oferują imponujące rezultaty, jednak z istotnymi różnicami. Pacjenci stosujący Ozempic (semaglutyd) obserwują średnio 15-20% redukcję masy ciała. Co ważne, wiele osób może osiągnąć rezultat bliższy 10% początkowej wagi. W dłuższej perspektywie, badanie SELECT wykazało, że pacjenci przyjmujący semaglutyd utrzymywali średnio 10,2% utratę wagi przez okres do 4 lat. Natomiast osoby analizowane według zasady "first on-treatment" (kontynuujące przyjmowanie leku) osiągnęły jeszcze lepsze wyniki – redukcję o 11,7% początkowej masy ciała. Mounjaro (tirzepatyd) wykazuje jeszcze bardziej imponującą skuteczność. Badania pokazują, że cotygodniowa dawka 15 mg prowadzi do utraty ponad 20% masy ciała. W bezpośrednim porównaniu, po 12 miesiącach terapii pacjenci stosujący tirzepatyd tracili średnio o 6,9% więcej wagi niż osoby przyjmujące semaglutyd. Co więcej, badanie SURMONT-1 wykazało, że osoby przyjmujące tirzepatyd przez 72 tygodnie traciły średnio od 15% do 21% początkowej masy ciała, w zależności od dawki.
Zmiany w masie ciała w czasie
Proces utraty wagi przy stosowaniu obu leków przebiega według różnych wzorców. Przy Ozempic utrata wagi postępuje przez około 65 tygodni, a następnie utrzymuje się stabilnie przez okres do 4 lat. Z kolei u osób przyjmujących Mounjaro zaobserwowano trzy różne wzorce utraty wagi, przy czym większość pacjentów osiąga plateau między 24 a 48 tygodniem terapii. Warto podkreślić, że przy przerwaniu leczenia obiema substancjami istnieje ryzyko ponownego przybrania na wadze.
Bezpieczeństwo i skutki uboczne
Każdy lek może powodować działania niepożądane, a wybór między Mounjaro a Ozempic powinien uwzględniać również profil bezpieczeństwa. Przyjrzyjmy się szczegółowo potencjalnym skutkom ubocznym obu preparatów.
Najczęstsze działania niepożądane
Zarówno Mounjaro jak i Ozempic najczęściej wywołują podobne dolegliwości żołądkowo-jelitowe. W przypadku Mounjaro do typowych reakcji należą: nudności (12%), biegunka (12%), wymioty (5%) oraz zaparcia (6%). Ozempic charakteryzuje się nieznacznie wyższą częstością występowania nudności (16%) oraz podobnym odsetkiem wymiotów (5%) i zaparć (5%).
Dolegliwości te zwykle pojawiają się podczas pierwszych tygodni stosowania leku lub po zwiększeniu dawki. U większości pacjentów objawy łagodnieją z czasem, gdy organizm przyzwyczaja się do leku. Stopniowe zwiększanie dawki, zgodnie z zaleceniami lekarza, może znacząco zmniejszyć dyskomfort.
Rzadkie, ale poważne powikłania
Mimo że poważne działania niepożądane występują rzadko, należy o nich wiedzieć. Oba leki mają ostrzeżenie dotyczące ryzyka nowotworów tarczycy. Jednakże dane kliniczne nie wykazały zwiększonego ryzyka raka tarczycy u ludzi, nawet po kilku latach stosowania.
Do innych rzadkich, ale potencjalnie groźnych powikłań należą: zapalenie trzustki, choroby pęcherzyka żółciowego, ostre uszkodzenie nerek oraz gastropareza (tzw. porażenie żołądka). Statystyki pokazują, że poważne działania niepożądane wymagające hospitalizacji występują u mniej niż 5% pacjentów w badaniach klinicznych.
{{cta_1}}
Jak monitorować terapię?
Regularne kontrole zdrowia są kluczowe podczas stosowania Mounjaro lub Ozempic. Lekarz powinien monitorować:
- Poziom glukozy we krwi - u pacjentów z cukrzycą typu 2 zaleca się wykonywanie testu A1C co najmniej dwa razy w roku.
- Zdrowie oczu - szczególnie u osób z retinopatią cukrzycową, gdyż nagłe obniżenie poziomu cukru może czasowo pogorszyć objawy.
- Funkcję nerek - poprzez regularne badania krwi i moczu.
Przede wszystkim, powinieneś natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli doświadczasz silnego bólu brzucha, wymiotów, które nie ustępują, trudności z oddychaniem lub nagłej utraty wzroku. Pamiętaj również o odpowiednim nawodnieniu, zwłaszcza w przypadku wymiotów lub biegunki, aby zapobiec odwodnieniu i potencjalnym problemom z nerkami.
Koszty i dostępność leczenia
Finansowe aspekty leczenia stanowią istotny czynnik przy wyborze między lekami Mounjaro a Ozempic. Różnice cenowe oraz dostępność mogą znacząco wpłynąć na decyzję pacjenta.
Ozempic cena vs Mounjaro
Koszty obu leków są znaczące. Miesięczny zapas Mounjaro zaczyna się od kwoty 1050- 1700 zł. Natomiast cena Ozempic rozpoczyna się od 350 zł. Ceny różnią się w zależności od dawki, a także apteki, i lokalizacji w której wykupiono lek.
Refundacja i warunki uzyskania
W Polsce Ozempic jest refundowany wyłącznie dla pacjentów z cukrzycą. Z refundacją koszt leku wynosi około 122 zł. Natomiast w przypadku stosowania preparatu w celu leczenia choroby otyłościowej, pacjenci muszą pokryć pełną cenę z własnej kieszeni.
Dostępność w Polsce – co warto wiedzieć
Dostępność Ozempic w polskich aptekach jest mocno ograniczona z powodu ogromnego popytu znacznie przewyższającego podaż. Novo Nordisk, producent Ozempic, zapewnia, że podejmuje działania w celu optymalizacji infrastruktury i zwiększenia produkcji. Z każdym miesiącem można zauważyć, że apteki są coraz lepiej zaopatrywane w ten preparat. Jego dostępność można sprawdzić m.in. na stronie GdziePoLek.pl lub KtoMaLek.pl.
Biorąc pod uwagę zarówno koszt jak i dostępność, pacjenci powinni dokładnie przeanalizować swoje możliwości finansowe przed rozpoczęciem terapii którymkolwiek z tych leków. Wielu lekarzy specjalistów przed przepisaniem konkretnego preparatu, omawia z pacjentem kwestię finansową, dzięki czemu można dobrać odpowiedni preparat do potrzeb i możliwości osoby chorującej.
{{cta_2}}
Wnioski
Porównanie Mounjaro i Ozempic jasno wskazuje, że oba leki oferują skuteczne rozwiązania w walce z otyłością. Tirzepatyd (Mounjaro) zapewnia nieco lepsze wyniki – pacjenci tracą średnio o 6,9% więcej wagi niż przy stosowaniu semaglutydu (Ozempic). Podsumowując, zarówno Mounjaro jak i Ozempic stanowią przełomowe opcje w leczeniu otyłości. Twoja decyzja powinna opierać się na konsultacji z lekarzem, który uwzględni Twój stan zdrowia, cele terapeutyczne oraz możliwości finansowe. Pamiętaj również, że sukces terapii zależy nie tylko od samego leku, ale także od wprowadzenia zdrowych nawyków żywieniowych i regularnej aktywności fizycznej.
Czytaj też: Wegovy vs Mounjaro - który lek na otyłość jest skuteczniejszy?
Lekarka w Oddziale Chorób Wewnętrznych Szpitala im. W. Orłowskiego w Warszawie. Certyfikowana przez Polskie Towarzystwo Leczenia Otyłości oraz Polskie Towarzystwo Badań nad Otyłością.
Czytaj dalej
Czy nowe leki na chorobę otyłościową mogą zastąpić operację bariatryczną? To pytanie zadaje sobie coraz więcej osób, szczególnie odkąd analogi GLP-1 zyskały popularność. Liczby mówią same za siebie – stosowanie tych leków wzrosło o 132,6% w latach 2022-2023, podczas gdy liczba operacji bariatrycznych spadła o 25,6%. Czy to oznacza, że leki całkowicie wyprą chirurgię? Nie do końca. Warto pamiętać, że każda z tych metod ma wady i zalety. Analogi GLP-1 działają poprzez kontrolowanie apetytu i spowalnianie opróżniania żołądka, ale mogą też prowadzić do pewnych powikłań. Z drugiej strony, redukcja masy ciała o 5–10% – niezależnie od wybranej metody – znacznie zmniejsza poziom tłuszczu trzewnego i poprawia parametry metaboliczne. Która opcja będzie najlepsza akurat dla Ciebie? Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta i zależy od wielu czynników. Dlatego przyjrzymy się dokładnie obu metodom, przedstawimy rzeczywiste fakty, obalimy popularne mity i pomożemy Ci zrozumieć, kiedy warto rozważyć analogi GLP-1, a kiedy lepszym rozwiązaniem może być chirurgia bariatryczna.
Myślisz nad stosowaniem Wegovy, ale nie wiesz jak długo i w jakich dawkach, przyjmować lek, aby osiągnąć najlepsze rezultaty? Prawidłowe dawkowanie Wegovy stanowi fundament skutecznej terapii - przy właściwym stosowaniu pacjenci mogą stracić nawet do 15% swojej masy ciała. Warto zaznaczyć, że lek ten podaje się raz w tygodniu w formie iniekcji podskórnej. Leczenie zawsze rozpoczyna się od najmniejszej dawki (0,25 mg), którą stosuje się przez pierwsze 4 tygodnie. Następnie dawkę można zwiększać stopniowo co 4 tygodnie, aż do osiągnięcia 2,4 mg raz w tygodniu. Poznaj szczegółowy schemat dawkowania Wegovy oraz dowiesz się, jak długo trwa leczenie semaglutydem. Sprawdź praktyczne aspekty terapii, które pomogą Ci bezpiecznie stosować preparat i osiągnąć zamierzone efekty.
Jak skutecznie schudnąć bez efektu jojo i szkody dla zdrowia? To pytanie nurtuje wiele osób, które postanowiły leczyć chorobę otyłościową. Prawda jest taka, że zdrowe odchudzanie to nie drastyczne diety ani wyczerpujące treningi - to proces wprowadzania trwałych zmian, które staną się częścią Twojego codziennego życia. To nie tylko aktywność fizyczna oraz plan żywieniowy, ale także odpowiednie nastawienie i wyznaczenie sobie realnego celu. W tym poradniku pokażemy Ci, jak krok po kroku budować plan leczenia, który rzeczywiście zadziała. Poznasz sprawdzone metody wyznaczania celów, tworzenia zbilansowanej diety oraz wprowadzania aktywności fizycznej. Dowiesz się także, jak monitorować swoje postępy.
Zadbajmy razem o Twoje zdrowie
W Holi wiemy, że otyłość to złożona choroba, którą bardzo ciężko wyleczyć samodzielnie. Daj sobie pomóc i zagwarantuj wsparcie dedykowanego zespołu specjalistów!
