.webp)
%2520(2).webp)
Zarówno Rybelsus, jak i Ozempic to innowacyjne leki, które naśladują działanie hormonu GLP-1, który bierze udział w kontroli poziomu glukozy we krwi, ale również wpływa na zwiększenie uczucia sytości oraz opóźnianie opróżniania żołądka. To sprawia, że leki te z powodzeniem wykorzystywane są w leczeniu cukrzycy typu 2. Kto może stosować Rybelsus czy Ozempic, dla kogo są przeznaczone te leki?
Rybelsus – o to za lek i jak działa?
Rybelsus jest innowacyjnym i jednym z popularniejszych leków wykorzystywanych do leczenia cukrzycy typu 2. Jego substancją czynną jest semaglutyd, który jest agonistą glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1) który uwalnia się w jelicie po posiłku. Rybelsus jest dostępny pod postacią tabletek doustnych i przeznaczony jest dla osób dorosłych. Przyczynia się do lepszego kontrolowania poziomu glukozy we krwi, a do tego jednym z jego skutków ubocznych jest zmniejszenie masy ciała i poprawa innych parametrów metabolicznych. Oprócz tego Rybelsus może powodować zmniejszenie apetytu i działać kardioprotekcyjnie. Rybelsus jest na ten moment jedynym analogiem GLP-1 podawanym w formie doustnej. Pomimo tego, że generuje to konieczność stosowania się do kilku zasad, aby lek mógł zadziałać prawidłowo, to jest to korzystne dla pacjentów, którzy z jakiegoś powodu nie chcą korzystać z leków podawanych podskórnie.
Ozempic – co to za lek i jak działa?
Ozempic, podobnie jak Rybelsus, to lek stosowany u pacjentów z cukrzycą typu 2. Zawiera substancję czynną - semaglutyd, czyli analog GLP-1. Fizjologicznie hormon GLP-1 jest wytwarzany w jelicie cienkim w odpowiedzi na spożyty posiłek i odgrywa kluczową rolę w regulacji poziomu glukozy we krwi. Ten hormon wpływa na trzustkę, stymulując wydzielanie insuliny w odpowiedzi na wzrost stężenia glukozy we krwi.
Warto zauważyć, że Ozempic jest podawany w formie zastrzyku, co odróżnia go od Rybelsusa. Regularne stosowanie Ozempicu może prowadzić do obniżenia poziomu cukru we krwi, co przekłada się na poprawę kontroli metabolicznej i ogólnego samopoczucia pacjentów. Ze względu na skład, Ozempic jest bardzo zbliżony do Rybelsusa, co implikuje podobne skutki uboczne, takie jak opóźnione opróżnianie żołądka, uczucie sytości oraz ostateczny spadek masy ciała.
{{cta}}
Rybelsus a Ozempic – główne różnice
W zasadzie oba te leki są do siebie bardzo podobne, wynika to z tego, że zawierają tę samą substację czynną - semaglutyd i są przeznaczone do leczenia cukrzycy typu 2. Jeżeli zastanawiasz się, który z nich będzie lepiej dopasowany do Twoich indywidualnych potrzeb, Rybelsus czy Ozempic, skonsultuj się z lekarzem. Lekarz po dokładnej analizie historii choroby, wyników badań i ogólnego stanu pacjenta, będzie w stanie zalecić najlepsze rozwiązanie. Główną różnicą między tymi dwoma lekami jest sposób podania. Jak już wspomnieliśmy, Rybelsus występuje w postaci tabletek doustnych, podczas gdy Ozempic dostępny jest w postaci roztworu do wstrzykiwań.
Warto też wspomnieć o różnicach między jednym a drugim lekiem. Obecnie Rybelsus jest pierwszym i jedynym doustnym analogiem GLP-1 dostępnym na rynku. Jednakże, jego częste stosowanie (codziennie) może być uważane za wadę, podczas gdy Ozempic podawany jest tylko raz w tygodniu. Przyjmowanie tabletek może też prowadzić do mniejszej skuteczności terapeutycznej lub dłuższego czasu potrzebnego na zauważenie efektów leczenia z powodu mniejszej przyswajalności. Przyjmowanie Rybelsusa wiąże się z koniecznością przestrzegania zasad, takich jak spożywanie leku na pusty żołądek, połykanie go w całości i popicie małą ilością wody. Istotna jest również przerwa 30 minut przed posiłkiem. Efektywność analogu GLP-1 jest także uzależniona od stylu życia, w tym diety i aktywności fizycznej pacjenta. Różnica istotna dla pacjentów to także kwestia refundacji leku – semaglutyd doustny, czyli Rybelsus, nie podlega refundacji, co może powodować wysokie koszty dla pacjentów, podczas gdy Ozempic w postaci zastrzyków jest refundowany.
{{cta_1}}
Podobieństwa Ozempicu i Rybelsusa
Skoro omówiliśmy już różnice między lekami Ozempic a Rybelsus, warto zwrócić uwagę także na kilka podobieństw, które je łączą. Przede wszystkim oba preparaty są analogami GLP-1, zawierającymi substancję czynną – semaglutyd. Ich głównym celem jest leczenie pacjentów z cukrzycą typu 2. Dodatkowo wpływają na zmniejszenie uczucia głodu, opóźniają opróżnianie żołądka oraz wspierają kontrolę masy ciała. Oba leki działają w podobny sposób, dlatego ostateczny wybór konkretnego preparatu zależy od decyzji lekarza prowadzącego. To on, na podstawie analizy wyników badań i rozmowy z pacjentem, podejmuje decyzję o włączeniu konkretnego leczenia.
Ozempic a Rybelsus – czy to to samo?
Wielu pacjentów zastanawia pytanie, czy Rybelsus i Ozempic to to samo i czy można stosować je zamiennie. Jak już zostało wspomniane wcześniej, Ozempic i Rybelsus wykazują wiele podobieństw. Oba leki zawierają tę samą substancję czynną – semaglutyd i są analogami GLP-1. Jednakże, nie należy ich stosować ani dawkować samodzielnie, a tym bardziej zamieniać leków bez konsultacji z lekarzem. Wszelkie decyzje dotyczące stosowania lub ewentualnej zmiany leku powinny być podejmowane przez lekarza prowadzącego. Wszelkie wątpliwości co do stosowania analogów GLP-1 i chęci zmiany leku należy omówić z lekarzem, który również będzie monitorował efekty terapii.
Ozempic i Rybelsus to dwa popularne leki stosowane w leczeniu cukrzycy typu 2. Mimo zawartości tej samej substancji czynnej – semaglutydu, mają one jednak wyraźne różnice. Chociaż działanie obu analogów GLP-1 jest zbliżone, różnią się one sposobem podawania i doborem odpowiedniej dawki. Wybór między tabletkami doustnymi (Rybelsus) a lekiem w formie zastrzyku (Ozempic) jest decyzją lekarza prowadzącego, który dobierze najlepszą opcję dla swojego pacjenta. Nie zaleca się zamiennej stosowalności tych analogów GLP-1. Terapia powinna być realizowana przy użyciu wybranego preparatu, chyba że lekarz zdecyduje inaczej w przypadku niesatysfakcjonujących rezultatów lub wystąpienia działań niepożądanych. W każdym przypadku podejście powinno być indywidualne dostosowane do pacjenta.
{{cta_2}}
Lekarka w Oddziale Chorób Wewnętrznych Szpitala im. W. Orłowskiego w Warszawie. Certyfikowana przez Polskie Towarzystwo Leczenia Otyłości oraz Polskie Towarzystwo Badań nad Otyłością.
Czytaj dalej
Chcesz dowiedzieć się czym dokładnie różni się Ozempic od Wegovy? Który z tych leków może być właściwym wyborem w Twoim przypadku? Na początku warto wiedzieć, że oba preparaty łączy jedna kluczowa cecha - zawierają identyczną substancję czynną, jaką jest semaglutyd. Różnią się jednak przeznaczeniem i sposobem stosowania. Wegovy otrzymał zatwierdzenie FDA w 2021 roku jako specjalistyczny preparat do leczenia otyłości u osób z BMI powyżej określonych progów. Ozempic natomiast został opracowany do leczenia cukrzycy typu 2, choć oczywiście jego działanie w zakresie redukcji masy ciała również zostało potwierdzone w badaniach klinicznych. W tym artykule dowiesz się jakie są różnice między tymi dwoma lekami. Czym są Wegovy i Ozempic? Wegovy i Ozempic to preparaty farmaceutyczne produkowane przez duńską firmę Novo Nordisk, które w ostatnich latach stały się jednymi z najczęściej omawianych leków w kontekście leczenia zaburzeń metabolicznych. Choć łączy je wiele cech wspólnych, różnią się zastosowaniem klinicznym i specyfiką dawkowania. Kluczowe różnice między tymi lekami dotyczą nie tylko wskazań medycznych, ale także dawkowania. Wegovy przeznaczony jest wyłącznie do leczenia otyłości i stosuje się go w wyższych dawkach - maksymalnie do 2,4 mg tygodniowo. Ozempic z kolei służy przede wszystkim pacjentom z cukrzycą typu 2 i zazwyczaj podawany jest w dawkach nieprzekraczających 1,0 mg na tydzień.
Chcesz rozpocząć leczenie farmakologiczne otyłości, ale nie wiesz, który nowych leków będzie dla Ciebie bardziej skuteczny? Wegovy czy może Mounjaro? To pytanie zadaje sobie coraz więcej osób borykających się z nieudanymi próbami redukcji masą ciała. W takim razie, który z leków jest lepszy, biorąc pod uwagę, że oba preparaty pokazują obiecujące wyniki w badaniach klinicznych? Badania wykazały, że Wegovy (semaglutyd) pozwala pacjentom stracić co najmniej 15% masy ciała, przy czym ponad 47% osób stosujących ten preparat osiąga taki wynik. Mounjaro (tirzepatyd) wykazało ,że pacjenci tracą średnio 15% masy ciała w ciągu 72 tygodni, a osoby z otyłością nawet 20%. Warto zaznaczyć różnicę w skuteczności obu preparatów. Tirzepatyd (Mounjaro) prowadzi do utraty wagi o blisko 18% po 72 tygodniach, podczas gdy semaglutyd (Wegovy) powoduje 14% redukcję masy ciała po 68 tygodniach stosowania. Wybór odpowiedniego preparatu wymaga przemyślanej decyzji. Porównamy skuteczność, bezpieczeństwo i sposób dawkowania obu leków, żebyś mógł podjąć świadomą decyzję dotyczącą leczenia otyłości.
Chcesz rozpocząć leczenie farmakologiczne analogami GLP-1, ale boisz się skutków ubocznych? Okazuje się, że obawy przed nudnościami, biegunką, wymiotami czy gorszymi powikłaniami wywołuje stres u wielu pacjentów z chorobą otyłościową. Czy faktycznie mają się czego obawiać? W tym artykule dowiesz się, czego konkretnie możesz się spodziewać podczas terapii analogami GLP-1, dlaczego Twój organizm tak reaguje, jak skutecznie radzić sobie z niechcianymi objawami i kiedy warto zastanowić się nad kontynuacją leczenia. Przygotowanie się na możliwe reakcje organizmu pomoże Ci spokojnie przejść przez proces leczenia.
Zadbajmy razem o Twoje zdrowie
W Holi wiemy, że otyłość to złożona choroba, którą bardzo ciężko wyleczyć samodzielnie. Daj sobie pomóc i zagwarantuj wsparcie dedykowanego zespołu specjalistów!
